منسوجات نبافته
منسوجات نبافته (NON-WOVEN) منسوجاتی هستند که مستقیماً از الیاف جدا از هم به وجود می آیند. به این صورت که الیاف به صورت‌های مختلف در کنار هم قرار گرفته و با وسایل مختلف از جمله سوزن زنی (NEEDLING MACHINE)، حرارتی (TERMOBONDING ) و یا با استفاده از چسب یا بایندر (CHEMICAL BONDING) به یکدیگر اتصال یافته و تولید یک سطح کامل به صورت پارچه می نمایند.
بعلاوه ، برخی از پارچه های نبافته پس از استفاده ، قابل بازیافت هستند. به دلیل بافت اکولوژیکی این منسوجات، از برخی از آنها برای کاربردهای خاص ، به ویژه در زمینه ها و صنایعی که در آنها محصولات یکبار مصرف پرکاربرد هستند، از جمله بیمارستان ها، مدارس ، خانه های سالمندان و اماکن اقامتی لوکس، استفاده می شود.
کاربردهای منسوجات بی بافت
مهم‌ترین کاربرد این صنعت در بهداشت و درمان است که لباسهای بیمارستانی، پدها، ست‌های جراحی، زیر اندازها ، چسب زخم‌ها، ماسک ها ، باند و گاز وکاورهای لباس، کاورهای توالت فرنگی، را شامل می گردد.
از دیگر کاریردهای این نوع منسوجات به موارد زیر می توان اشاره نمود:
ساکهای فانتزی ، فیلتر ها، پاک کننده های پارچه ای، روکشهای صنعتی و انواع محصولات آرایشی و بهداشتی مانند دستمالهای مرطوب ، موکت‌ها، کاغذ، دستمال کاغذی، انواع دیوارپوشها و عایق‌ها نظیر ایزوگام، پارچه‌های اسپان باند، پدهای بهداشتی، قسمت جاذب پوشک بچه.
فرایند تولید منسوجات بی بافت
مراحل تولید منسوجات بی بافت در سه مرحله اصلی انجام می گیرد:
در مرحله اول لایه ای از رشته‌های الیاف یا فیلامنت از مواد اولیه ای نظیر پلی استر و پلی پروپیلن تشکیل می‌شود،. مرحله دوم فیلامنتها با استفاده از روش‌های خاص به یکدیگر متصل میگردند. ودر مرحله آخر در شبکه ای منظم به صورت تار عنکبوت از فیلامنتهای متصل ایجاد شده که تشکیل یک لایه منسوج نبافته را می دهند.
منسوجات بی بافت از شبکه تار عنکبوتی به وجود آمده‌اند که بلافاصله بعد از تشکیل و فرم دهی استحکام اولیه محدودی را دارند. بنابراین متناسب با نوع الیاف محصول، تکنیک و مکانیسم‌های مختلف پیوند استحکامی و تثبیت برای محصول نیاز است. انتخاب روش تلفیق صفحات پارچه به شدت به ویژگی‌های عملکردی مورد نیاز و همچنین به نوع الیاف مورد استفاده بستگی دارد. در پارچه‌های بدون بافت سه نوع اتصال اصلی وجود دارد که در ادامه آنها را شرح داده‌ایم.
پیوند حرارتی سازگار در الیاف منسوجات بی بافت
در این روش شکل‌دهی صفحات پارچه بدون بافت از خواص ترموپلاستیک برخی الیاف مصنوعی برای ایجاد پیوندهای تحت حرارت کنترل شده استفاده می‌شود. در برخی موارد خود الیاف تارعنکبوتی قابل استفاده است، اما در بیشتر مواقع بر روی الیاف در حال ذوب یا الیاف دو مولفه‌ای پس از مرحله شکل‌گیری لایه‌های پارچه در فرایند پیوند نهایی و تثبیت قرار می‌گیرند که چندین سیستم پیوند حرارتی می‌تواند مورد استفاده قرار گیرد.
یکی از روش‌ها پیوند نورد با استفاده از گرما و فشار زیاد از طریق غلطک برای جوش دادن الیاف شبکه تار عنکبوتی الیاف پارچه با سرعت بالا می‌باشد. پیوند حرارتی از طریق هوا در حالت ذوب کم به کل شبکه تار عتکبوتی پارچه برقرار می‌کند. این امر در یک جریان هوای گرم با دقت کنترل شده صورت می‌گیرد. در این فرایند از پوششی برای اعمال فشار و گرما جهت به دست آوردن محصولاتی با حجم متوسط استفاده می‌شود. پیوند اولتراسونیک الیاف به هم دیگر فن آوری است که در آن مولکول‌های الیاف تحت حرکت با فرکانس بالا ساطع شده از یک سلونوید باعث ایجاد گرمایش داخلی و نرم شدن الیاف و تحرک و تثبیت لابه پیوندی می‌شود:
پیوند مکانیکی در الیاف منسوجات بی بافت
در پیوند مکانیکی تقویت صفحات تار عنکبوتی پارچه های نبافته در اثر اصطحکاک بین الیاف در نتیجه درگیر شدن فیزیکی الیاف حاصل می‌شود. دو نوع اصلی اتصال مکانیکی وجود دارد؛
اتصال مکانیک سوزن زدن که در آن سوزن‌های مخصوص طراحی شده، به داخل صفحات نبافته کشیده می‌شوند تا الیاف را درگیر و گرفتار کنند. شبکه‌های الیافی با خصوصیات مختلف می‌توانند به یکدیگر سوزن زده شوند تا بتوانند درجه دیگری از خواص را برای دستیابی به کاربردهای ویژه به دست آورند. تکنیک سوزنی شدن را می‌توان در اکثر انواع الیاف بلند صفحات مورد استفاده قرار داد، اما به دلیل ماهیت تکنیک این فرایند مناسب لابه پارچه نبافته دارای الیاف کوتاه و بسیار ظریف نیست.
تکنیک اتصال مکانیک درگیری مرطوب الیاف که در آن برای ساخت پارچه بدون بافت معمولاً از شبکه‌های الیافی قلاب‌دار یا مرطوب استفاده می‌شود که با استفاده از نازل‌های پاشش آب پر فشار فیبرها را به هم متصل می‌نماید. تکنیک درگیری مرطوب گاهی اوقات به عنوان اتصال اسپان نیز گفته می‌شود، زیرا از چیدمان جت‌ها می‌توان برای ارائه طیف گسترده‌ای از نقش و جلوه‌های زیبا نیز استفاده کرد. فشار جت آب مورد استفاده تأثیر مستقیمی بر استحکام صفحات وب دارد.
پیوند شیمیایی در الیاف منسوجات بی بافت
پیوند شیمیایی الیاف پارچه بدون بافت مبتنی بر کاربرد یک مایع پیونددهنده شیمیایی استوار است، در این فرایند از سه گروه از مواد پیوندی شامل پلیمرها و کوپلیمرها آکریلات، کوپلیمرهای استایرن بوتادین و کوپلیمرهای اتیلن وینیل استات استفاده می‌شوند. سیستم‌های اتصال و چسباننده بر پایه آب بیشترین کاربرد را دارند، اما چسبنده‌های پودری، فوم و در بعضی موارد محلول‌های ارگانیک آلی نیز مورد استفاده قرار می‌گیرند. اتصال‌دهنده به روش‌های مختلفی قابل استفاده است. می‌توان آن را به طور یکنواخت با آغشته سازی، پوشش یا اسپری کردن یا متناوب مانند پیونددهندگی چاپی اعمال کرد.